ساکن چو آب و روان چون ریگ

کتاب ساکن چو آب و روان چون ریگ : بخشی از کتاب: آری آری کی توان از پیش دید مقصدی کآخر بدان خواهی رسید؟ در دعا می گفتم:ای دریای جود! می برم آنجا که می بایست بود چون رسیدم مقصدم را یافتم آن مسیرِ رفته را بشناختم در خیال امد: نباشد قسمِ من غیر از امکانات روح و جسم من آمد الهامم که امکانات راست کی شود با خواست، تقدیر ار نخواست؟ آنچت آمد پیش، از تقدیر بود بستر خود کی تواند ساخت رود؟ سطح سیر رود اگر هموار بود بسترش کی کوژ و ناهموار بود؟ و...