اپل و رین

کتاب اپل و رین : حالا که آن‌قدر بزرگ شده‌ام تا بتوانم داستان بگویم، نمی‌دانم چیزی که به یاد می آورم، واقعا اتفاق افتاده یا فقط ساخته‌ی ذهنم است. جایی درباره‌ی فراموشی دوران کود کی خوانده‌ام، به این معنی که نمی‌توانیم از سالهای آغازین دوران کودکی‌مان خاطره‌ای به یاد بیاوریم. چون تا قبل از سه سالگی، مهارت به یاد آوردن را چنان‌که باید نیاموخته ایم. نظریه چنین می‌گوید، اما من قانع نشده‌ام. من از آن دوران خاطرهای دارم که هیچ وقت تغییر نمی‌کند، و اگر می‌خواستم آن را از خودم بسازم، آیا نباید یک خاطره‌ی خوب می‌ساختم؟ نباید تمام داستا‌ن‌های کودکی‌ام پایان خوشی می‌داشت؟ با گریه بیدار شدم. می‌توانستم صدای داد و فریاد را از طبقه‌ی پایین و صدای رعد را از بیرون بشنوم و...